Este martes tivemos a fortuna de recibir a Juana, a avoa de Isaac, e aquí temos como viviu o seu neto esta experiencia.
A min encantoume que a miña avoa viñera ó cole pero tiña medo de que se quedara a durmir.
Veunos a contar cousas da auga. Ao principio díxonos que tiñan que andar ata un quilómetro cun balde na cabeza ata a fonte. Despois mentras ela contaba cousas da súa xuventude, nos facíamos comentarios e preguntas sobre as formas de rego, as pozas, os manatiais...... Ao final despedímola con un gran aplauso e eu quedei en deuda con Juana, a miña avoa, polo bo momento que nos fixo pasar.
Veunos a contar cousas da auga. Ao principio díxonos que tiñan que andar ata un quilómetro cun balde na cabeza ata a fonte. Despois mentras ela contaba cousas da súa xuventude, nos facíamos comentarios e preguntas sobre as formas de rego, as pozas, os manatiais...... Ao final despedímola con un gran aplauso e eu quedei en deuda con Juana, a miña avoa, polo bo momento que nos fixo pasar.
Isacc
O resto dos nenos, nenas e mestra tamén estamos en deuda con Juanita.
Moitas grazas!
Isaac encantoume o teu artigo, nótase que está feito co corazón. Nos libros de texto non se fala de ningunha das cousas que contou a túa avoa pero estou segura que nesta visita aprendestes máis que con calquera libro. Non hai nada mellor que a sabedoría dos nosos avós, e da gusto ver a rapaces da vosa idade sabendo aprecialo. Coidádeos moito porque contribuiron a facer o mundo que temos hoxe en día e todos os seus sacrificios foron para dar unha vida mellor aos seus fillos e netos.
ResponderEliminarA visita de a avoa de Isaac Juanita nos explicou moitas cousas .Tiñan que andar 1kilometro para coller auga. Que sorte que agora nos saia do grifo
ResponderEliminarA Visita DA avoa ISAAC foi empresionante.
ResponderEliminar